Giewont nad ranem...
Jednym z celów podczas mojej tegorocznej wizyty w Tatrach był najwyższy szczyt Tatr Zachodnich - Bystra (2248 m n.p.m.). Ponieważ prognoza pogody nie była zbyt obiecująca, a poniedziałek rokował pod tym względem całkiem nieźle, postanowiłem zrobić to właśnie w tym dniu.
Na szlak wyruszyłem możliwie najwcześniej i samotnie. Z początku mijałem innych turystów, którzy jednak, jak się okazało, mieli tego dnia zupełnie inne cele. Już na początku zaliczyłem "wpadkę". Zamiast pójść wzdłuż Starorobociańskiego Potoku, zapuściłem się niepotrzebnie aż do schroniska na Polanie Chochołowskiej. Kiedy się zorientowałem, że coś jest nie tak, zawróciłem i po paru minutach szedłem już we właściwym kierunku. Szlak jednak na tym odcinku był dość zwodniczy. Miejscami widać było ślady wyrębu drzew, prawdopodobnie po przejściu halnego. Co jakiś czas zatrzymywałem się wypatrując oznaczeń szlaku na drzewach lub kamieniach. W pewnym momencie wyszedłem z lasu (zdjęcie poniżej) i - sam nie wiem dlaczego - po zrobieniu zdjęć zawróciłem i ruszyłem ku górze.
Wspinałem się skrajem lasu coraz wyżej i po chwili stwierdziłem, że chyba zbłądziłem. Oczywiście - jak to bywa często w takich momentach - absolutny brak zasięgu. Nie ma możliwości skonsultowania się z kimkolwiek. Jedyna słuszna decyzja - zawracać!
Po paru minutach znowu byłem na właściwej drodze.
Dolina Starorobociańska
ścieżka na Siwą Przełęcz (w oddali Bobrowiec)
(zamarznięte) Siwe Stawki widziane z Siwej Przełęczy
Gaborowa Przełęcz - 1938 m n.p.m.
Gaborowa Dolina
Bystra wciąż jeszcze dość daleko...
czasami warto się odwrócić za siebie...
a w drodze na Bystrą mijam inne wzniesienia...
niecała godzina do szczytu...
Starorobociański Wierch z podejścia na Bystrą
Tuż przed szczytem nie mogłem się oprzeć, żeby nie utrwalić filigranowych kwiatuszków, nieodłącznego elementu flory Tatr.
Na Bystrej zastałem już kilkoro turystów, którzy dotarli tu nieco wcześniej. Skorzystałem więc z ich pomocy w dokumentacji mojego zdobycia szczytu.
Chmury świetnie urozmaicały krajobraz, a widoczność pozwalała nacieszyć się panoramą Tatr.
Wielki (Mały) i Długi Staw Bystry
na dnie Doliny Bystrej
na szczycie ...
Musiałem powoli myśleć o powrocie. Miałem świeżo w pamięci mozolną wspinaczkę i zdawałem sobie sprawę, że przede mną wciąż jeszcze kawał drogi: ani krótszy, ani lżejszy. Schodzenie w górach oznacza na przemian: schodzenie i wchodzenie, schodzenie i wchodzenie. Cykl ten czasem powtarza się nazbyt często i sprawia, że coraz bardziej zaczynamy tęsknić do doliny, z której będziemy już tylko schodzić... Ale przed schodzeniem jeszcze parę zachwytów.
radość z osiągniętego celu...
schodzę w kierunku Błyszcza...
jeszcze rzut oka na Tatry Wysokie...
kiedyś tutaj przebiegała granica...
Lubię "łapać" wyłaniające się zza skał fragmenty panoramy i spoglądać za siebie na kolejny odcinek przebytej trasy...
Cieszyłem się ze sprzyjającej aury ale miałem nadzieję, że kolejne dni też będą pod tym względem łaskawe. I tak się stało. Tymczasem jednak chłonąłem za każdym krokiem zmieniające się widoki...
Banista Przełęcz (słow. Bystre Sedlo)
- 1946 m n.p.m.
raz po raz oglądam się, żeby utrwalić obraz miejsca,
w którym jeszcze nie tak dawno byłem...
rozwidlenie szlaków na Siwej Przełęczy
(1812 m n.p.m.)
Bystra się oddala...
Skalisty odcinek szlaku w drodze powrotnej z Bystrej nie stanowił przeszkody a raczej kolejne urozmaicenie.
A tak to wygląda z daleka...
Tatry Wysokie na kilka chwil się "odkryły"...
Powoli zbliżałem się do końca mojej poniedziałkowej wyprawy. Czułem zmęczenie, głód i bardzo chciałem się znaleźć na ścieżce w Dolinie Kościeliskiej, prowadzącej do Kir.
Jednocześnie miałem wielką satysfakcję, że udało mi się dotrzeć do jednego z moich głównych celów górskich w tym roku. Przede mną jednak wciąż jeszcze spory odcinek schodzenia ku dolinie. Ale teraz już tylko "z górki"...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Twój komentarz ukaże się po sprawdzeniu przez administratora.
Bardzo proszę o poprawne gramatycznie i ortograficznie wypowiedzi.
Dziękuję za wyrażenie opinii.