Prosto z Doliny ku Dziurze udaliśmy się Drogą pod Reglami w kierunku Doliny za Bramką.
Wbrew opinii niektórych oba te miejsca (drugie zwłaszcza) zasługują na większą uwagę, w szczególności tych turystów, którzy preferują niewyczerpujące, łagodne a przy tym urokliwe górskie trasy spacerowe.
Dochodząc do strzałki Dolina za Bramką zauważyłem dwoje ludzi przyglądających się tabliczce informacyjnej i raczej zdecydowanych odejść niż zaryzykować wejście w nieznane. Ponieważ byłem tu zaledwie dwa miesiące wcześniej z pełnym przekonaniem poleciłem nieznajomym odwiedzenie tego uroczego zakątka.
Miejsce to kojarzę z wąwozem Homole w Pieninach. Różnica zasadnicza polega na tym, że tutaj, w Tatrach strzeliste, ostro zarysowane skały pokazują się w całej krasie. Nie przesłaniają ich drzewa, które w Homolach wyrosły już dość okazale i w dużym stopniu przesłaniają piękno surowych skał. Warto się tu zatrzymać co kilka kroków, żeby dla zabawy, uruchamiając wyobraźnię, spróbować nazwać fantastyczne kształty skalistych wierzchołków (patrz link powyżej).
Wspomniani nieznajomi już po dojściu do pierwszych skał wyrazili zachwyt i podziękowali za zachętę do odwiedzenia doliny, a zapytani pod koniec w drodze powrotnej o ocenę zakątka w skali od 1 do 5, bez zawahania dali "piątkę"...
Jeszcze raz pragnę polecić to miejsce, zwłaszcza dla rodzin z małymi nawet dziećmi oraz osób starszych z ograniczeniami w chodzeniu. Naprawdę warto.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Twój komentarz ukaże się po sprawdzeniu przez administratora.
Bardzo proszę o poprawne gramatycznie i ortograficznie wypowiedzi.
Dziękuję za wyrażenie opinii.