12 grudnia zmarła moja MAMUSIA. JEDYNA. WYJĄTKOWA. MOJA.
NASZA - bo jest nas czterech braci. Wszyscy zawdzięczamy jej życie - obojgu naszym rodzicom, ale to ONA nas nosiła i urodziła. Właśnie to, że każdy z nas spędził swoje pierwsze miesiące "pod jej sercem" (tak zwykło się mówić) też poważnie stopniowo odbiło się na jej kondycji fizycznej. Od maleńkości żyła też nasza Mamusia ze zwichniętym stawem biodrowym.
Dzisiaj takie kontuzje poporodowe udaje się w prawie wszystkich przypadkach zniwelować z pomocą prostych mechanicznych zabiegów korekcyjnych w konsultacji z ortopedą dziecięcym lub po prostu pediatrą. Dzięki temu dziecko rozwija się prawidłowo i nie ma potrzeby ingerencji chirurgicznej w późniejszym wieku (poważna operacja stawu biodrowego), którą trzeba potem powtarzać (kontuzja odnawialna).
Przez całe swoje trudne życie nasza Mamusia była nieprzerwanie bardzo duchową osobą (na swój jedyny w swoim rodzaju, niepowtarzalny sposób) i to jej usposobienie miało bardzo duży wpływ na każdego z nas.
Każdy z nas z pewnością odczuwa to bardzo osobiście, ale w życiu każdego z nas odegrało to niebagatelną rolę.
Najbardziej paradoksalnie ten przemożny wpływ Mamusi religijności zaznaczył się w moim życiu. Od maleńkości zaszczepiona przez Nią naturalna potrzeba zaspokajania głodu duchowego zaowocowała u mnie poszukiwaniem Prawdy o Bogu, Jego Synu i zamierzeniu Stwórcy wobec ludzkości. Ponieważ pomimo osobistego zaangażowania i gorliwości, zaszczepionej przez Mamusię, nie znalazłem tak upragnionej czystej Prawdy w religii katolickiej, w której byłem wychowywany, zacząłem więc jej poszukiwać w Biblii, która jest źródłem Prawdy o Bogu.
"Twoje słowo jest prawdą" - powiedział w ewangelii według apostoła Jana Syn Boży, Jezus Chrystus. I rzeczywiście tak jest. Przekonałem się o tym przez minionych kilkanaście lat. Biblia, spisana pod natchnieniem przez około 40 usługujących jej Autorowi jako sekretarzy i pisarzy, w pełni zasługuje na zaufanie ponieważ, jak czytamy w innym miejscu o Boskim Autorze tej księgi, że "jest niemożliwe, żeby Bóg skłamał" (Hebrajczyków 6:18).
I dlatego wierzę, że Mamusia jest w pamięci u Boga, a On, tak jak obiecał, wskrzesi ją do życia wiecznego w raju na ziemi i da jej siebie poznać.
Oczyma wyobraźni widzę siebie wraz z moją rodziną, najbliższymi, w rajskich warunkach pod panowaniem Królestwa Bożego z Jezusem Chrystusem na czele.
Bardzo pragnę wytrwać w biegu po życie (Hebrajczyków 12:1), bo wtedy z pewnością znowu zobaczę moją Mamusię.
Kiedy kochana matka umiera,
odchodzi od nas niespodziewanie,
gdy bezlitosna śmierć ją zabiera,
u ciebie szukam pociechy, Panie.
Syn Boży złożył za grzechy ludzi
swe doskonałe życie w ofierze.
W swoim Królestwie z martwych ich wzbudzi,
a ja Mu ufam i Jemu wierzę...
Nadzieję dał nam na zmartwychwstanie
Ojciec niebiański, nasz Bóg, Jehowa.
Pragniemy zyskać Twoje uznanie,
racz nas w pamięci, Ojcze, zachować.
12 grudnia 2013
piękne
OdpowiedzUsuńwspółczuje
pozdrawiam .