Rozdział 14
Drużyna z Shire
"Niziołki potrafią pokłócić się czasem nad talerzem duszonych grzybów,
ale nie zawahają się poświęcić własnego życia,
żeby uratować kogoś, kogo kochają (...)."
"Hobbici są nieustępliwi, przyczepiają się do przyjaciół tak mocno,
jak rzep do psiego ogona."
Mam nadzieję, że doświadczyliście już dobroci prawdziwych przyjaciół, którzy pomogli wam uporać się z niejednym problemem i za nic nie pozwolili wam upaść, cokolwiek nie przyczyniłoby się do tego, że się potknęliście. W erze brawurowej internetowej konwersacji za pomocą wpisów na FB w rodzaju: "Piję kawę" czy "Jem pizzę" coraz trudniej jest o bliskich przyjaciół, którzy usiądą przy was i zwyczajnie wysłuchają, co was trapi. Gdzie są dzisiaj nasi przyjaciele z dzieciństwa, ławy szkolnej, ze studiów? Większość rozjechała się, żeby robić karierę albo choćby trochę godniej żyć.
"[Dzięki] Czemu hobbitom udało się pozostać wiernymi
swoim długoletnim przyjaźniom?
W jaki sposób utrzymują znajomości
przez całe życie?"
Pierwsza sprawa to korzenie i dorastanie w rodzinie, w której "wszyscy krewniacy byli radośni, szczerzy, bystrzy, godni zaufania i uwielbiali zabawę."
Wiek nie przeszkadza niziołkom i ich przyjaciołom z dzieciństwa miło spędzać czasu przy śpiewie i opowiadaniach różnych historii z przeszłości. Podczas długich spacerów potrafią zarówno serdecznie pożartować jak i popsocić. Co ciekawe poczucie humoru zawsze idzie u nich w parze ze skromnością. Przyjemnie jest się przyjaźnić z kimś, kto potrafi patrzeć na świat przez różowe okulary i nie traktuje drugich zbyt poważnie. Łatwiej być przyjacielem dla kogoś, kto w pełni zadowala się naszym towarzystwem i nie wymaga wiele więcej lub zgoła nic ponadto. Naszym nieszczęściem jest to, że za wszelką cenę chcemy jakoś nadzwyczaj się pokazać, zabłysnąć a nie potrafimy po prostu wspólnie zjeść posiłek lub wybrać się na spacer z kimś bliskim. Zamiast więc tracić energię na nie wiadomo co i zabiegać o drugie tyle - może warto by zwyczajnie połazić tu i ówdzie z kimś, na kim nam zależy.
"Godną podkreślenia cechą hobbitów jest ich dziecięca naiwność,
choć [bynajmniej] nie można ich nazwać dziecinnymi."
W naszym świecie naiwność często aż nazbyt wiele kosztuje, tak dzieci, jak i dorosłych. Dlatego żeby przejawiać dziecięcą naiwność a przy tym nie narazić się na przykre lub tragiczne konsekwencje musimy być bardzo ostrożni. Właściwie lepiej nie być naiwnym, bo otoczenie bezlitośnie może to wykorzystać.
Jeśli zdarzyło nam się pokłócić z dobrym przyjacielem lub krewnym potrafimy zrozumieć jak trudno zrezygnować z własnej dumy, żeby prosić o wybaczenie lub przyjęcie przeprosin kogoś, kto zaszedł nam za skórę. I jest to tym bardziej skomplikowane, gdy dotyczy bliskiej nam osoby. Warto jednak spróbować wyciągnąć rękę do kogoś, kto nas zranił, bo gdy już dojdzie do pojednania, przekonamy się jakie szczęście daje świadomość, że się na to zdobyliśmy.
Niech gwiazda zapłonie w godzinę, w której
spotkasz nowego przyjaciela, i niech oświetla
wam drogę do długiej przyjaźni.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Twój komentarz ukaże się po sprawdzeniu przez administratora.
Bardzo proszę o poprawne gramatycznie i ortograficznie wypowiedzi.
Dziękuję za wyrażenie opinii.